Het Begin van het Leven

(Inizio della vita)

1. We dronken. We lachten. En in één nacht vergat ik al mijn beloftes aan God. Ik vergat mijn angst. Ik vergat de wijsheid van mijn vader. De oceaan was kalm. Mijn geweten ook. Ik duwde alle serieuze gedachten weg. Als ze probeerden terug te komen, dronk ik meer punch.

2. In vijf of zes dagen voelde ik me als een echte zeeman. Ik was trots op mezelf. Ik had mijn eerste storm overleefd. Ik was geen lafaard. Ik zou avonturen beleven. Ik zou de wereld zien. Wat wist mijn vader van het leven?

3. Maar ik was een dwaas. God had mij een waarschuwing gegeven. De storm was een kans om terug te keren. Ik had moeten luisteren. De volgende storm zou veel, veel erger zijn. Het zou mij bijna doden.

4. Zes dagen na het verlaten van Hull bereikten we Yarmouth Roads. Dit was een plek waar schepen wachtten op goede wind. De wind was tegen ons geweest. Onze reis was langzaam. Veel schepen uit Newcastle waren er ook. We lieten ons anker vallen en wachtten. We bleven daar zeven of acht dagen.

5. De wind was nog steeds slecht. Hij waaide uit het zuidwesten. We konden niet de rivier op varen. Na vier dagen werd de wind sterker. Veel sterker. Maar onze marinai maakten zich geen zorgen. Ze zeiden dat Yarmouth Roads veilig was.

6. Ons anker was sterk. Ons schip was goed. Dus de mannen dronken en lachten. Ze vertelden verhalen. Ze speelden kaart. Ik probeerde zoals hen te doen. Ik wilde een echte zeeman zijn. Alles leek goed.

7. Maar op de achtste morgen veranderde alles. De wind werd wild. De kapitein beval alle mannen te werken. "Haal de topmasten naar beneden!" schreeuwde hij. "Bind alles vast! Bereid je voor op een storm!" De zeelieden sprongen om te gehoorzamen. Ze wisten dat dit serieus was.

« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 »

Torna a tutte le storie olandesi di livello A1 Torna alla panoramica di Robinson Crusoe