1. Tegen de middag waren de golven als bergen. Ons schip ging op en neer, op en neer. Water sloeg over het dek. Een keer, twee keer, dachten we dat ons anker los was geraakt. De kapitein beval een ander anker uit te gooien. Nu hadden we twee ankers die ons vasthielden.
Verso mezzogiorno
erano
le onde
come
montagne.
La nostra
nave
andava
su e giù,
su e giù.
L'acqua
colpiva
il ponte.
Una volta,
due volte,
pensavamo
che
la nostra
ancora
si fosse staccata.
Il capitano
ordinò
un'altra
ancora
di gettare.
Ora
avevamo
due
ancore
che
ci
tenevano fermi.
Verso mezzogiorno le onde erano come montagne. La nostra nave andava su e giù, su e giù. L'acqua colpiva il ponte. Una volta, due volte, pensavamo che la nostra ancora si fosse staccata. Il capitano ordinò di gettare un'altra ancora. Ora avevamo due ancore che ci tenevano fermi.