Het Begin van het Leven

(Inizio della vita)

1. Eindelijk, eindelijk bereikten we de kust. Mannen trokken onze boot op het zand. We waren veilig. Levend. Ik viel op het strand en kon niet opstaan. Ik leefde maar ik voelde me dood van binnen. God had mij gered maar waarom? Ik verdiende het niet.

2. De mensen van Yarmouth waren heel vriendelijk. Ze gaven ons eten en warme kleren. Ze gaven ons plaatsen om te slapen. De stadsambtenaren gaven ons geld. We konden naar Londen of terug naar Hull gaan. Ze behandelden ons als helden maar ik voelde me als een dwaas.

3. Nu was mijn kans. Ik moest naar huis gaan. Ik moest aan de voeten van mijn vader vallen en om vergeving smeken Hij zou mij terug verwelkomen. Zoals de verloren zoon in de Bijbel zou hij het gemeste kalf voor mij slachten. Hij dacht dat ik dood was. Wat een vreugde om mij levend te zien!

4. Maar ik ging niet naar huis. Waarom? Ik kan het niet uitleggen. Iets donkers duwde mij vooruit. Mijn verstand zei "Ga naar huis!" Maar mijn voeten wilden niet gehoorzamen. Was het het lot? Was het de duivel? Was ik vervloekt? Ik weet het niet. Ik weet alleen dat ik niet naar huis ging.

5. Mijn vriend vond mij na drie dagen. Hij zag er verschrikkelijk uit. Hij was veranderd. De storm had iets in hem gebroken. "Hoe gaat het?" vroeg hij zachtjes. Zijn stem was anders. De lachende jongen was weg. Nu zag hij eruit als een oude man.

6. Zijn vader was bij hem. Toen hij hoorde wie ik was, werd de oude kapitein heel serieus. "Jongeman," zei hij, "je moet nooit meer naar zee gaan. Deze storm is Gods waarschuwing aan jou. Je bent niet bedoeld om zeeman te zijn. Ga naar huis zolang het kan."

7. "Zal uw zoon stoppen met varen?" vroeg ik. De kapitein schudde zijn hoofd. "Dat is anders. Het is zijn werk. Het is zijn leven. Maar jij? Je kwam voor avontuur. En kijk wat er gebeurde! Misschien ben je vervloekt. Misschien ben je zoals Jona in de Bijbel."

« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 »

Torna a tutte le storie olandesi di livello A1 Torna alla panoramica di Robinson Crusoe